Taş zindanda kaskatı cevherim
Bekliyorum çıkmayı, sebebim iffetim
Birleşiyoruz dostlar kazıkların üstünde, belki yerim
İnkar etsem de hep,fısıldayarak, yine de dönüyor derim.
Göklerin mavisi telaşem ve karaların dibi benim yerim
Özgürlüğe uçacağım diye bir alagöz kartalın pençesini yerim
Mavilerin ardında ki boş, bomboş karanlığı görmeden
Doğarım her gün ölümün şifasını bilmeden.